[...]
Ωσπού σιγά σιγά το παρελθόν γίνεται όλο και περισσότερο αίνιγμα
και το φως της μέρας δεν έχει επιείκεια γι'αυτούς που ενδίδουν
κι ύστερα είναι κι εκείνο το επικίνδυνο άστρο μιας αναγνώρισης που άργισε
οι φίλοι που πέθαναν, οι άλλοι που χάθηκαν κυνηγώντας κάτι άπιαστο
λέξεις συμπονιας που κάνουν τον κόσμο ακόμα πιο τρωτό
κι αυτή η αίσθηση ότι όλα όσα ζήσαμε ήταν λάθος κι ότι
απο αύριο ίσως αρχίζει η αληθινή μας ζωή.
Ποιόν θέλουμε να ξεγελάσουμε ή ποιός μας εμπαίζει;
Και καμιά φορά τη νύχτα, μια κραυγή που ζητάει βοήθεια ακούγεται απο το παρελθόν -ακριβώς γιατί ποτέ δεν το ζητήσαμε
ή μας βασανίζουν αναμνήσεις απο γεγονότα που δεν συνέβησαν ποτέ- αλλά ποιός είναι βέβαιος για το τι συνέβει;
[...]

Τάσος Λειβαδίτης

Το ότι ξέρουμε πως μια λύση υπάρχει και είναι εύκολα υλοποιήσιμη, δεν σημαίνει ότι είναι πάντα η καλύτερη, ούτε καν πως είναι αρκετά καλή.

Αλλά με μαθηματική ακρίβεια σχεδόν πάντα καταλήγουμε να ακολουθούμε αυτή, γιατί είναι δοκιμασμένη και γιατί "δεν βαριέσαι, που να ψάχνω καλύτερες λύσεις τώρα".

Το ερώτημα είναι: Είναι σωστό αυτό;

Και αναφέρομαι ΣΤΑ ΠΑΝΤΑ, εκτός απο τα μαθηματικά...

[...]Μες στις βαλισες σου στριμοχνωνται ολοι οι δρομοι
Ποιοι χάρτες σου ζεστάνανε ξανά το μυαλό
ποιες θάλασσες στεγνώνουν στο μικρό σου κεφάλι
ποιος άνεμος σε παίρνει πιο μακριά από δω
πες μου πιο φόβο αγάπησες πάλι

Σε ποιο όνειρο σε ξύπνησαν βρεμένο, λειψό
ποιοι δαίμονες ποτίζουν την καινούργια σου ζάλη
ποιος έρωτας σε σπρώχνει πιο μακριά από δω (?)
πες μου πιο φόβο αγάπησες πάλι...

βραδυνο ζαπινγκ

3 ηωρα βράδυ μιας καθημερινής. Ενα γρήγορο ζαπινγκ στην τηλεόραση είχε ως αποτέλεσμα τον ακόλουθo καταιγισμό πολύτιμων πληροφοριών:

-"Που κυκλοφόρησε το 1920 στο Παρίσι. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς το Milocevich..." Μαλλον δεν εχω και πολυ όρεξη να ακουσω για τον κυριο milocevich και τους υπολογισμούς του εκεινη την ωρα.καποια αλλη φορα..

-"Τι βαζεις με το νου σου κρυφά απ'τους δικούς σου, κι η σκύλα η πεθερά σου, θέλει μαχαίρωμα, μες στο ξημέρωμα" Δεν λέω, ενδιαφέροντες στίχοι, όμως είναι λίγο αργά για κρητικές μαντινάδες και κρητικοντυμένους τυπους να χορεύουν σε ενα στούντιο.

-"Είμαι σε πολυ δύσκολη θέση Αθηνά. Εχουν γίνει διάφορα...τουρουορουρουορουουυυυυ" Οχι πάλι αυτή η θλιβερη-συγκηνιτική μουσική των ελληνικών σιριαλ. Πλεον μπορεις να καταλαβεις την πλοκή απο την μουσική υποκρουση. Ας αφήσουμε και την Αθηνά στα προβλήματά της.

-"You can lose weight while watching tv with the new technology. What are you waiting for?" Δεν με ενδιαφέρει να χασω κιλά βλέποντας τηλεόραση, ούτε να βλέπω γυμνασμένους τύπους να περιγράφουν πως η επαναστατική ζώνη αδυνατίσματος σε κάνει να χάσεις κιλά και να γινεις σαν κι αυτούς.

-"Θα τις βάλουμε στο σουρωτήρι, θα τις αλατίσουμε. κόβουμε και τα κρεμύδια. Λοιπόν τι κάνουμε τώρα Λίλη?" Είναι λίγο αργά για εκπομπή μαγειρικής Λίλη, δεν νομίζεις?

-"Bert, go !( χαχαχαχα ψευτικα γελια αμερικανικης σειρας σε καθε ατακα!). Hey dad! Punch down (χαχαχαχα) This sucks (χαχχαχα). Συγνώμη αλλα δεν μου φαίνεται καθόλου αστείο, και αυτός ο εξαναγκασμός με τα playback γέλια, μόνο γελια δεν μου προκαλεί.

-"Οπου και να πας, θα σ'ακολουθώ σαν σκια σε ζηταώωωω" Το βιντεοκλιπ ειναι ακόμα πιο mainstream και κιτς απο τους στίχους. Ωραια αυτη η μεταμεσονύκτια  εκπομπη μουσικης, αλλα μονο αν εχεις παρέα να σχολιάζεις τον κάθε προτότυπο στίχο.

-"The red team won 2000 dolars. Red team 500 dolars question. What mamal flies?" Μια νυχτερίδα κοστίζει 500 δολαρια. Ποιος θα το περιμενε αυτο! Κι ομως η κοκκινη ομαδα εκανε λαθος...

-"Ο θείος της ο βασιλιάς της Ελλάδας, ο πατέρας της ο τσάρος της Ρωσίας. Η μεγάλη δούκισα όλγα είχε συγκένεια εξαίματος σχεδόν με κάθε μεγάλο βασιλικό οίκο..." Κοιτα να δεις η μεγαλη δούκισα όλγα....Ποια ειναι αυτη ?

-"Ο john σκεφτεται ποιο φύλλο να ρήξει. Βλέπουμε τα φύλλα του George απο το γυάλινο τραπέζι, που για 2η χρονιά συμμετέχει στο τουρνουά" Ποτέ δεν κατάλαβα την υπαρξη τηλεοπτικού πρωταθλήματος ποκερ...Για να υπαρχει ομως, σιγουρα καποιοι το παρακολουθούν.

-"Τηλεφώνισε μου. Νιώθω μοναξιά. Θες να μου κρατήσεις παρέα για απόψε?" Είμαι σίγουρη οτι στην αλλη ακρη της γραμμής βρισκέται μια τελείως διαφορετική κοπέλα, απο αυτή την ημιντυμένη ξανθιά που χορεύει στην οθόνη της τηλεόρασης μου.

Μάλλον το κόκκινο κουμπάκι του on/off είναι η καλύτερη η επιλογή για την ώρα. Καληνύχτα.