Τα λόγια μένουνε λόγια

Και τι νόημα έχουν? Τα λόγια καλά ή κακά, όμορφα ή άσχημα, σκληρά ή τρυφερά μένουνε λόγια. Και τι είναι τα λόγια ? Τίποτα. Χανονται με τον καιρό, φεύγουν,σκορπίζουν, ξενιούνται  πιο εύκολα απ'ότιδήποτε. Τα λόγια δεν υπόσχονται τίποτα. Τα λόγια είναι πάντα του αέρα. Οι λέξεις κυλάνε από το στώμα εύκολα, ακούραστα , απερίσκεπτα πολλές φορές. Τα λόγια είναι το πιο εύκολο πράγμα να κάνει κανείς. Δεν χρειάζεται, παρά λίγα λεπτά και μπορεί να πει όλα αυτά που φοβάται να κάνει.Ο λόγος είναι ελαστικός. Σου δίνει την δυνατότητα να πεις τα πάντα, ότι μπορείς να φανταστεις. Σημασία όμως έχει αν μπορεις να το κάνεις, όχι μόνο να το πεις. Η πράξη, είναι το αποτέλεσμα του λόγου, και το αντιπροσωπεύει σε ενα πολύ μικρό ποσοστό. Φαντάσου, ότι λέγανε όλοι οι ανθρωποι να το κάνανε και πράξη. Ο κόσμος θα ήταν τελείως μα τελείως διαφορετικός. Και απο την καλή και απο την κακή πλευρά. Ομως ενα πράγμα κατάλαβα. Οτι τα λόγια κάποιου μπορείς να τα εμπιστευτείς όσο και τα κλειδιά του σπιτιού σου σε έναν άγνωστο. Οι πράξεις αντιθέτως είναι αυτές που αποκαλύπτουν την αλήθεια. Κι αυτό γιατί οι πράξεις, είναι κάτι δύσκολο και απαιτητικό για να γίνει. Ισως να απαιτούν και θυσίες καμια φορά. Και έτσι δεν τις κάνει κανείς με τέτοια ευκολία και άνεση που λέει τα λόγια. Αν τις κάνει σημαίνει πως πραγματικά τις πιστεύει, και τότε έχουν αξία. Τα λόγια θα μείνουνε λόγια....θα αλλοιωθούν με τον χρόνο, θα ξεχαστούν, θα σβιστούν και στο τέλος θα είναι σαν να μην ειπώθηκαν ποτε.

homemade video

Το βίντεο αυτό υπαρχουν πολλοί λόγοι που δημιουργήθηκε. Η βαρεμάρα της εξεταστικής, το οτι ήθελα να καω λιγο στο μονταζ , το ότι το τραγούδι μαρέσει παααρα πολυ , το ότι ήθελα να θυμάμαι με καποιο μικρό βίντεο το περισινο Interail , και καποιοι ακομα προσωπικοί λόγοι , με εβαλαν μερικες ωρες μπροστα απο το Pc και το εφτιαξα. Σε καποιους μπορει να αρεσει το τραγουδι, σε καποιους το βιντεο, κ καποιοι μπορει να πουνε "Μα τι βλακειες καθετε και κανει αντι να διαβαζει", οπως και να χει ριξτε του μια ματια :)

Καψτε τις θλιμενες σας μασκες !!!!!

Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω αυτή την ικανοποίηση που προκαλεί στον κόσμο η θλίψη και η δυστυχία, αλλα ακόμα περισσότερο δεν μπορω να καταλάβω αυτούς που την χρηισμοποιύν για προσωπικό κέρδος ή προβολή.

Μιλάω για περιπτώσεις, όπως το τελευταίο γεγονός με τους 3 ανθρώπους που χάθηκαν την περασμενη βδομάδα στην πορεία, ή για τον θάνατο του Γρηγορόπουλου τον Δεκεμβριο του 2008. Χάνεται μια ανθρώπινη ζωη, και βλέπεις ξαφνικα, του θηρευτές της ανθρώπινης θλίψης, να βγαίνουν στα παραθυρα των τηλεοράσεων ο ενας μετα τον αλλον, συναγωνιζόμενοι για το ποιος θα κανει το καλυτερο ρεπορταζ, για το ποιος θα βαλει την πιο θλιβερη μουσικη, για το ποιος θα βγαλει περισσότερα προσώπικα στοιχεια των ανθρώπων αυτων, για το ποιος θα κανει μεγαλύτερα νούμερα. Φοράνε την μάσκα του τάχα μου συγκλονισμένου και συμπάσχοντα ανθρώπου και μολις τελειώσει η εκπομπή την βγάζουν και αποκαλύπτουν το τεραστιο χαμογελο τους και την χαρα που βρήκαν ψωμί να αλέσουν για τις επόμενες ημερες. Ποση υποκρίσια ποιά? Δεν υπάρχει δείγμα ανθρωπιας ? δείγμα σεβασμού στους ανθρώπους που χάθηκαν?

Κι επειτα, τα χιλιάδες groupakia στο facebook για τους νεκρους αυτούς ανθρώπους. "Στην μνημη των χαμενων ανθρωπων" "Καταδικάζουμε την ενεργεια αυτη" "Αντιο στα παιδια που χαθηκαν στην τραπεζα" Μπραβο! Συγχαρητιρια για την μεγαλοψυχια σου και τον ανθρωπισμο σου. Γινε μέλος με ένα κλικ σαυτα τα γκρουπ και δήλωσε την θλίψη σου ή την αντιδραση σου και μετα γύρνα στην καθημερινη σου μιζερια.Τελειωσες με το καθικον σου σαν ανθρωπος. Μπραβο σας! Απορώ πως νιωθουν για ολα αυτα οι οικογενειες των ανθρώπων αυτών.

Κι ολα αυτα τα βιντεο με φωτογραφιες του χαμενου Αλεξη με ενα σωρο κλαψαριακα κομμάτια να παιζουν απο πίσω και απο μπροστα λεζάντες "Αντιο Αλεξη" (Γιατι γεμισε το youtube εκατονταδες τετοιου τυπουβιντεο τοτε? Συναγωνιζόσασταν ποιος θα εχει τα πιο πολλα views ??!!??)και τα θλιμένα κείμενα του στυλ :"Γραμμα σε ενα παιδι που δεν γενηθηκε ποτέ". Ολοι εσεις που τα κανετε αυτα, μετα απλώς κλείνετε το pc και πατε για καφε ξεχνώντας τα παντα. (Θα το ξαναθυμηθειτε βεβαια οταν ανοιξετε το pc Και πατε να δειτε τα view σας και τα comment σας). Λιγο σεβασμο στην ανθρωπινη ζωη!

Σταματίστε επιτέλους να φοράτε τα θλιμένα προσωπία σας , να το παιζεται ταχα μου θλιμενοι και συγκλονισμενοι μονο και μονο για να φτιαξετε ενα ηλιθιο γκρουπ ή ενα βιντεο. ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΘΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.

Ο Άνθρωπος που πραγματικά λυπάται, δεν έχει την δύναμη και το κουράγιο να φτιαξει βιντεο και γκρουπακια ή να κανει ρεπορταζ.

Ο Άνθρωπος που πραγματικα αγανακτει δεν γίνεται μέλος στο facebook αλλα κατεβαίνει στον δρόμο και αντιμετωπιζει την κατασταση απο μεσα.

Γιαυτο ΣΤΑΜΑΤΙΣΤΕ ΠΙΑ ΜΕ ΤΑ ΘΛΙΜΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΑ, ΒΙΝΤΕΟ, ΓΚΡΟΥΠ, ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ, ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ.!! ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΘΛΙΨΗΣ , ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΜΙΑΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΖΩΗΣ !! ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΑΥΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ!

Η ωρα των νεραιδών

Αυτή η ώρα είναι τόσο όμορφη. Μου θυμίζει εμένα. Αυτή η ώρα που δεν ξέρεις αν είναι πρωί η βράδυ, που τα χρώματα μπερδεύονται, το φώς παίζει με τα σύννεφα, σούρουπο. Χρώματα παράξενα. Το φώς της μέρας αλλάζει σε πορτοκαλί, κόκκινο, μόβ. Μια γλυκιά και όμορφη μελαγχολία. Μια ενδιάμεση κατάσταση . Ο ήλιος βυθίζεται απαλά κ γλυκά μεσα στα σύννεφα κ η νύχτα ρίχνει σιγά το μαύρο της πέπλο για να σκεπάσει όλα αυτά που την μέρα δείχνουν αλλιώς κ έτσι μέσα σε λίγα λεπτά όλα αλλάζουν. Αλλάζουν χρώματα, αλλάζουν όψη. Η μέρα φεύγει η νύχτα έρχεται και κάπου αυτή την ώρα συναντιούνται κ αλληλοσυμπλιρώνονται δημιουργώντας ένα πάρτυ χρωμάτων κ σχημάτων στον ουρανό. Κι εγώ ταξιδεύω κάπου ανάμεσά τους. Αυτή λένε είναι η ώρα που βγαίνουν οι νεράιδες. Γιατί όχι? Είναι τόσο μαγική. Η ώρα των νεραιδών. Ο ήλιος πια έχει χαθεί κι όμως λιγο από το φως του ακόμα τρυγιρίζει στον ουράνο. Σχεδόν νύχτωσε . Σχεδόν χαθήκαν τα χρώματα , όπως χάνονται κάθε νύχτα στην αγγαλιά του ουρανού, μέχρι την επόμενη αυγή που θα ανοιξει την αγγαλιά του για να ξεχυθούν πάλι κ να χρωματίσουν τον κόσμο. Η νύχτα απλώθηκε σχεδόν. Την θέση των πολύχρωμων εικόνων έχουν πάρει μάυρες σκιές, κι ανάμεσά τους κίτρινες μικρές ασήμαντες κουκίδες. Τα φωτα ανάψαν. Προσπαθούν να κάνουν την δουλεια του ήλιου. Να γεννήσουν χρώματα. Νύχτωσε. Πέρασε η ώρα των νεραιδών. Αυτή η ωρα είναι όμορφη, ειδικά οταν είσαι εσύ εδω...