Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2008

Ενα βράδυ, ξάφνου ξύπνησα
Σ'ενα μέρος παράξενο και θλιβερό
Κοιταξα γύρω τρομαγμένη
Μα όλα ήταν άγνωστα και σιωπηλά.

Είδα τα μάτια σου κλειστά και τρομαγμένα
Και κάποια δάκρυα που έσταζαν απο το πρόσωπο σου
Και τότε κατάλαβα,
Hμουν χαμένη μεσα στο όνειρο σου

Γιατί είναι όλα σκοτεινά εδώ?
Σκιές αθόρυβες περνούσαν σαν φαντάσματα
Μια παγωνιά απλονώταν σαν πέπλο σκοτεινό




Υστερα σκέφτηκα για λίγο..χαμογέλασα
Πήρα πινέλα, χρώματα, τα πιο ομορφα τραγούδια
Με ενα σχοινι τους εφιαλτες εδεσα
ζωγράφισα φτερά στα αγγελούδια

Εφτιαξα ήλιους παιδικούς, νότες παραμυθένιες


Και με αστρόσκονη έγραψα στη λίμνη "σαγαπώ"

Κοιμήσου μικρέ άγγελε, και μην φοβάσε πια
Ο εφιάλτης πέρασε, όλα γελούν ξανά
Κι αν με ψάξεις θα με βρείς κρυμμένη στα όνειρά σου
Να κρατάω καθε νύχτα μακρία τα δάκρυα σου

Δεν υπάρχουν σχόλια: