Θα θρηνήσω απόψε,
Για τα παιδιά που χάθηκαν
Στην δύνη ενός πολέμου
Για το ματωμένο φεγγάρι
Που χρόνια ψάχνει διαφυγή στ’ αστέρια
Για τους προδομένους έρωτες
Που κρύφτηκαν στον ουρανό ενός καλοκαιριού
Για σένα
Που φοβήθηκες τα λόγια της αγάπης
Για τις ψυχές όλων αυτών
Που χρόνια τώρα σαπίζουν φυλακισμένες σε κελιά
Θα δοξάσω απόψε,
Τους ρομαντικούς αυτόχειρες
Που άφησαν την γη για να γιορτάσουν στο φεγγάρι
Τους ξεχασμένους αγωνιστές
Που χάθηκαν για μια ιδέα
Τους πλανεμένους ταξιδιώτες
Που ακολουθούν μονάχα το φύσημα του ανέμου
Τους μεθυσμένους ποιητές
Που μεθούν με κρασί, στίχους και έρωτα
Τα νεραϊδένια παραμύθια
Που στα όνειρα μου κάθε νύχτα ζωντανεύουν
Όλους αυτούς
Που τις νύχτες ονειρεύονται έναν άλλον κόσμο….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου